Unang Ulan ng Mayo

 Mayo rin noon.
Hubad tayong magkatalikod sa inyong kama.
Tila mga estrangherong naipit sa digma.
Ngunit kilalang-kilala natin ang bawat ungol,
Ang bawat halinghing. Kilalang-kilala ko
Ang iyong mga kurba na ilang ulit ko na ring
Binagtas at ginalugad tulad ng pagkakakilala mo
Sa aking kabuoan. Gano’n pa man, kahit makailang ulit
Nating inaaangkin ang bawat isa, hindi natin ito
Kaylanman naging pagmamay-ari.
 
Napuno ang alulod kahit hindi pa nag-uumpisa ang ulan.
Musika ang banayad mong hilik na sinasaliwan
Ng aliw-iw ng hangin. Tumayo ako at nagbihis.
“Hintayin mo nang matapos ang ulan,” sabi mo.
Nagising ka na pala at pinanonood mo ako.
“Gamot daw ang unang ulan ng Mayo,” Tangi kong sagot.